Słynne dzieło Michaiła Bułhakowa – jedna z najważniejszych powieści XX wieku.

W tłumaczeniu Andrzeja Drawicza

Mistrz i Małgorzata – jak wiele genialnych utworów – wymyka się jednoznacznemu opisowi, prowokując mnogość interpretacji. Ta powieść szkatułkowa, bogata w odniesienia do literatury światowej, wciąż zadziwia bogactwem tematyki. Znaleźć w niej można rozważania na temat kondycji sztuki, echa nieustannego konfliktu twórcy z otoczeniem, klasyczny filozoficzny motyw walki dobra ze złem, ale także ciętą satyrę oraz ironiczne odniesienia do ocierającej się wielokrotnie o absurd radzieckiej rzeczywistości lat trzydziestych. A także – rzecz jasna – cudowny wątek miłosny tytułowych Mistrza i Małgorzaty, który dla wielu czytelników jest jedną z największych zalet tej książki.

Michaił Bułhakow (1891-1940) to wybitny rosyjski prozaik i dramaturg. Z wykształcenia lekarz, po kilku latach rzucił praktykę i poświęcił się literaturze. Współpracował z wieloma pismami, ale znane są głównie jego opowiadania i powieści (Notatki na mankietach, Fatalne jaja, Psie serce, Biała Gwardia) oraz dramaty (Dni Turbinów, Ucieczka, Ostatnie dni, Zmowa świętoszków). Ukoronowaniem twórczości Bułhakowa jest powstała w latach 1928-1940, zaliczona już do światowej klasyki powieść Mistrz i Małgorzata.

Znakomita wielowątkowa powieść rosyjskiego pisarza, weszła na stałe do kanonu literatury światowej. Publikacja przyniosła międzynarodową sławę Michaiłowi

Bułhakowowi, akcja przenosi się z Moskwy czasu Stalina do Palestyny za Jezusa i Poncujsza Piłata. W publikacji groteskowy obraz Rosji lat trzydziestych z jej

realiami obyczajowymi. Fascynujący i ponadczasowy obraz walki dobra i zła. Książka jest jak narkotyk – wraca się do niej nieustannie.

Niniejszy przekład powieści oparty jest na najnowszym wydaniu szóstej, ostatniej, wersji powieści (z lat 1938–1940), zakończonej niedługo przed śmiercią autora, z niepublikowanego dotąd „Pełnego zbioru rękopisów powieści” znajdujących się w posiadaniu Rosyjskiej Biblioteki Państwowej.

Słynne dzieło Michaiła Bułhakowa – jedna z najważniejszych powieści XX wieku.

W tłumaczeniu Andrzeja Drawicza. Czyta Krzysztof Gosztyła.

"Mistrz i Małgorzata" – jak wiele genialnych utworów – wymyka się jednoznacznemu opisowi, prowokując mnogość interpretacji. Ta powieść szkatułkowa, bogata w odniesienia do literatury światowej, wciąż zadziwia bogactwem tematyki. Znaleźć w niej można rozważania na temat kondycji sztuki, echa nieustannego konfliktu twórcy z otoczeniem, klasyczny filozoficzny motyw walki dobra ze złem, ale także ciętą satyrę oraz ironiczne odniesienia do ocierającej się wielokrotnie o absurd radzieckiej rzeczywistości lat trzydziestych. A także – rzecz jasna – cudowny wątek miłosny tytułowych Mistrza i Małgorzaty, który dla wielu czytelników jest jedną z największych zalet tej książki.

„Mistrz i Małgorzata” to fascynujący i ponadczasowy obraz walki dobra i zła. Woland, Behemot, Małgorzata są bohaterami wielobarwnymi, z którymi można się utożsamiać. Powieść bawi, wzrusza, zaskakuje i skłania do refleksji filozoficznych.

Bułhakow doskonale splótł historię miłości pisarza, zwanego Mistrzem, i Małgorzaty Nikołajewny z ponurymi i zarazem groteskowymi realiami Rosji z lat trzydziestych XX wieku. Wątek z historią Poncjusza Piłata skazującego na śmierć wędrownego filozofa Jeszuę Ha-Nocri stanowi jednocześnie powieść w powieści.

Konwencja, zawierająca elementy absurdu, fantastyczną sferę działań Wolanda była konieczna, aby książka przeszła przez cenzurę panującą w sowieckiej Rosji. Tylko tak Bułhakow mógł ukazać niedorzeczności kraju, w którym tworzył.

Generał Szyłowski - drugi mąż trzeciej żony Bułgakowa - wpadł do restauracji Zwiąku Pisarzy. Krzycząć: "Znikaj z życia mojej żony raz na zawsze!" - wylał na Michiała Afanasjewicza dzbanek białego wina w momencie, gdy tenże wbijał widelec w kotlet kijowski. Chlusnął tłuszcz, niszcząc szyty na miarę garnitur z angielskiej wełny. Pisarz wybiegł na zewnątrz i tam dopadł go bezczelny wróbel, wydziobując tłuszcz z marynarki. W powieści ten sam wróbel nafajda do kałamarza profesora Kuźmina. (Bowiem wróbel w opowieściach babki pisarza to Żyd, mason i diabeł).
Powyższe wydarzenia spowodowały, że wiosnę i lato 1931 roku Bułgakow spędził z tajemniczą M.P. Smirnową. Z tego związku przyszła na świat... Małgorzata.
Piękna i mądra, lecz jej moralność zasługiwała na broszę w kształcie podkowy, którą podarował jej Woland (Rozpaloną do czerwoności podkową piętnowano w Rosji nierządnice).
Mistrz pojawił się wcześniej. Był dla Bułgakowa rzemieślnikiem słowa i tchórzem. Dlatego Mistrz błąkał się po ulicach Moskwy w płaszczu z obciętymi guzikami. A to oznaczało...
Zapraszamy do lektury powieści, bowiem ona i tylko ona jest czystym przejawem karnawalizacji prawdy o stalinowskim systemie.
Książkę uzupełnia wyjątkowy esej Barbary Dohnalik o twórczości Bułgakowa, szczególnie zaś o "Mistrzu i Małgorzacie"

Arcydzieło literatury

Powieść zachodzącego słońca

Czy dobro może istnieć bez zła? Czy zło może istnieć bez dobra?

Gdy z pitego przez Berlioza nektaru morelowego wydziela się obfita żółta piana, a w powietrzu rozchodzi się woń fryzjera, mężczyzną wstrząsa strach, tak dojmujący, że pragnie uciec z Patriarszych Prudów, nie oglądając się za siebie.

„Co się ze mną dzieje? (…) pora rzucić to wszystko w diabły…”

I wtedy, z gęstniejącej spiekoty, wyłania się obywatel o niezwykle dziwnym wyglądzie i przepowiada mu okrutną śmierć z rąk kobiety.

Tymczasem, 2000 lat temu w Jerozolimie, do Heroda doprowadzają Jeszuę Ha-Nocri, a Piłat musi wydać na niego wyrok za podburzanie tłumów.

Dzieło Bułhakowa to fenomen, można go interpretować na wiele sposobów, czytać wielokrotnie i odkrywać za każdym razem na nowo. Akcja powieści dzieje się na dwóch płaszczyznach czasu i miejsca. Ukazując mroczny klimat Moskwy w czasach stalinowskich stanowi alegorię polityczną i satyrę objętą cenzurą przez totalitarne państwo. Zawiera elementy horroru, baśni i magii, wątki kryminalne, wyrafinowany humor i historię miłosną. W tę narrację wpleciona jest opowieść o Poncjuszu Piłacie i wydarzeniach w biblijnej Jerozolimie.

Wielowątkowa powieść Mistrz i Małgorzata znajduje się szczycie list najważniejszych książek do przeczytania.

1.

Uważaj, co mówisz, kiedy myślisz.

Uważaj, co myślisz, kiedy mówisz.

2.

– Milicja? – krzyknął w słuchawkę Iwan. – Milicja? Towarzyszu

dyżurny, wydajcie rozporządzenie, aby niezwłocznie wysłano

pięć motocykli, w każdym po karabinie maszynowym. Macie

schwytać zagranicznego konsultanta. Że jak? Pojadę z wami,

tylko musicie mnie zabrać! Skąd? Z domu wariatów!

Jedna z najważniejszych powieści XX wieku, która na stałe weszła do kanonu literatury światowej. „Dzieło życia” Michaiła Bułhakowa obnażające absurdy socjalistycznej rzeczywistości. Bułhakow zaczął pisać „Mistrza i Małgorzatę” w 1928 roku, a ukończył w roku 1940, na kilkanaście dni przed śmiercią. Książka ukazała się w druku po 40 latach i natychmiast stała się światowym bestsellerem!

Do dzisiaj i śmiech, i łzy towarzyszą lekturze Mistrza i Małgorzaty. Bułhakow opisał świat sobie współczesny szyderczo i bez litości, nie pozostawiając czytelnikom szczególnej nadziei; na pociechę zostawił nam obietnicę, że „rękopisy nie płoną”, że człowiek jest, a może raczej bywa dobry.

Nowy przekład powieści Mistrz i Małgorzata. Krzysztof Tur, nazwany przez ks. Jana Twardowskiego wielkim artystą, od lat poświęcił swoje twórcze życie prawdziwej pasji – Michałowi Bułgakowowi. Zaczął od tłumaczenia rękopisów, które nie znalazły się w Mistrzu i Małgorzacie: Czarnego maga, Wielkiego kanclerza i Księcia ciemności, a także opowiadań i dramatów. Okazało się to wstępem do przekładu samej powieści. Nie jest to kolejne tłumaczenie Mistrza i Małgorzaty! To zwieńczenie wielu lat pracy człowieka w równej mierze utalentowanego, co zafascynowanego życiem i twórczością Bułgakowa.Porównanie propozycji translatorskiej Krzysztofa Tura z poprzednimi przekładami Mistrza i Małgorzaty pozwala na konstatację, że najnowszy przekład jest bliższy semantycznie oryginałowi. Odważył się też przywrócić rosyjską wersję nazwiska pisarza „Bułgakow”, co jest zgodne z logiką, choć w Polsce przyjęła się od lat ukrainizowana jego pisownia.

Роман „Мастер и Маргарита” без преувеличения является великим литературным творением XX века. Пик творчества Михаила Булгакова, роман, над которым он работал до последнего дня своей жизни, а, умирая, сказал: „Может это и правильно... Что я мог написать после „Мастера”? „. В «Мастере и Маргарите» есть все: веселое озорство и щемящая печаль, романтическая любовь и колдовское наваждение, магическая тайна и безрассудная игра с нечистой силой. Фантастический и в тоже время реалистичный, со сложной структурой, остросюжетный, философский и трагический, этот роман вмещает целый мир и творит новые миры в душах читателя, продолжая оставаться романом загадкой, над которой бьются все новые и новые поколения читателей.

"Wspaniały zestaw ćwiczeń, z którego chętnie korzystam — przed wejściem na scenę lub przed dubbingiem".Agnieszka Fajlhauer, aktorka teatralna i dubbingowa

"Warto ćwiczyć wymowę. Wiem coś o tym :-) Ta książka pomoże w tym każdemu". Jacek Kawalec, aktor teatralny, filmowy i dubbingowy

Wydanie trzecie poszerzone - 2024

Kilkakrotnie nagradzana książka, która pomaga ludziom zmienić życie i stworzyć dla siebie inną rzeczywistość.

(Nagrody na Międzynarodowych Festiwalach Książek w Nowym Yorku i San Francisco)

Johanna Kern, kanadyjska reżyserka i producentka filmowa urodzona i wychowana w Polsce, oraz wielokrotnie nagradzana pisarka, opowiada o niezwykłych przeżyciach z Mistrzem poznanym podczas spontanicznych transów, których niespodziewanie zaczęła doświadczać wiele lat temu. Książka ta wypełniona jest zabawnymi "scenami" ze starożytnej świątyni oraz historiami z osobistego i zawodowego życia uznanego filmowca. Dostarczając znakomitej rozrywki, przedstawia jednocześnie unikalne podejście Mistrza i autorki do nauk psychologii, samorozwoju, fizyki kwantowej, filozofii i religii. A wszystko to w formie wciągającej i fascynującej opowieści.

Książka nie promuje żadnej religii ani wierzeń. Można się nią zachwycić i wykorzystać zawartą w niej wiedzę bez względu na swoje przekonania religijne, wiek, płeć, rodzaj wykonywanego zawodu czy stylu życia.

Iwona Majewska-Opiełka - psycholog, specjalista w zakresie kierowania ludźmi, mentor, coach i doradca dla najwyższej kadry kierowniczej; autorka wielu książek -polecając tę książkę tak opowiada o swoim pierwszym spotkaniu z Johanną Kern w Toronto, która zgłosiła się do niej na konsultację, nie wiedząc jak wytłumaczyć to, co ją spotyka:

"Kiedy Johanna Kern na sesji terapeutycznej opowiedziała mi o swoich doznaniach, nie od razu w nie uwierzyłam. Była połowa lat 90-tych ubiegłego wieku. Nikt wtedy nie mówił głośno o alternatywnych światach. Przyglądałam się jej zatem, szukając mistyfikacji lub zaburzeń świadomości czy percepcji. Nie znajdowałam. A kiedy przeczytałam jej spójne, mądre a jednocześnie proste i intuicyjnie prawdziwe zapiski, pomyślałam sobie, że taka młoda osoba bez dyplomu z fizyki czy filozofii nie mogła tego stworzyć. Podobnie czułam czytając 'Kurs Cudów'. Uznałam, że wiedza ta musi pochodzić z innego źródła. Z wyższego, bardziej rozumnego. Książka ta jest piękną historią ujęta w lekką formę. Niech nas nie zwiedzie ta forma, docierajmy do sedna nauk w niej zawartych. Jest w nich mądrość i nadzieja."

Również inni eksperci, naukowcy oraz psychologowie światowej renomy wypowiadali się na temat przeżyć autorki oraz jej książki:

„Jako naukowiec, który poświęcił wiele lat na poważne badania zjawisk paranormalnych, w swej pracy spotkałem się, pośrednio lub bezpośrednio, ze wszystkimi możliwymi rodzajami zjawisk oraz niezwykłych ludzkich zdolności. Mogę Was zapewnić, że specjalne zdolności Johanny Kern są zupełnie wyjątkowe.” -- Prof. dr. hab. Jerry Solfvin, profesor Centrum Studiów Indyjskich przy Uniwersytecie Massachusetts, były dyrektor podyplomowych studiów parapsychologii na Uniwersytecie im. Johna F. Kennedy’ego w Kalifornii; dr Solfvin kontynuuje badania naukowe na temat PSI oraz efektów placebo --

“Przypomina mi ‘Księgi Urantii’, ‘Kurs Cudów oraz prace Carlosa Castanedy. Znakomicie napisana, dalece przewyższa swą jakością inne prace opublikowane w tym gatunku.” -- Brian Van der Horst, pisarz, dziennikarz, terapeuta i konsultant; główny moderator w Europie ‘Integral Instytute’ Kena Wilbera --

„Johanna Kern jest świetną pisarką i opowiada swoją historię w ujmujący, lekki i zrozumiały dla przeciętnego czytelnika sposób. Porównując tę książkę do publikacji Castanedy – nie jest istotnym, aby dociekać od kogo naprawdę pochodzi zawarta w niej wiedza, tylko zwrócić uwagę na to, w jaki sposób ona działa, i jak może przyczynić się do dobra i szczęścia ludzkiego. Czuję, że ‘Mistrz i Zielonooka Nadzieja’, z powodu znakomitej, trafiającej do każdego formy przekazu i swojej głębokiej mądrości, może mieć poważny wkład w rozwój i ogólne dobro każdego z nas.” -- Prof. dr. hab. Stanley Krippner, autor wielu książek i artykułów; profesor psychologii na Uniwersytecie Saybrook, USA, były prezes Stowarzyszenia Psychologii Humanistycznej, Parapsychologicznej oraz Towarzystwa Badań Snów; Członek Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego, Naukowego Towarzystwa do Badań nad Seksem, Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychologów, Amerykańskiego Towarzystwa Hipnozy Klinicznej oraz Naukowego Towarzystwa do Badań nad Religią; były dyrektor Laboratorium Snu w Maimonides Centrum Medycznym w Nowym Jorku oraz Centrum Badania Dziecka przy Uniwersytecie Kent, USA.

Opinie czytelników:

“Książka Johanny Kern to jeszcze jeden dowód na to że czasami, po otwarciu okładki, można odkryć tajemnicę niespotykanego umysłu i jego dzieła. Tak piszą ludzie niezwykli i wyjątkowi. Jednym z cudów naszej codzienności jest możliwość spotkania tak fascynujących osób. Poznałem Johannę jako właśnie taką, a teraz jej książka w pełni to potwierdza. Z szacunkiem i radością polecam.”

-- Romuald Lipko, muzyk (“Budka Suflera”), kompozytor ponad 200-tu przebojów wielu z najsłynniejszych artystów polskiej piosenki --

“Ja już raz przeczytałam... Dla mnie rewelacja. Muszę się z nią przespać i trochę przetrawić i przeczytam po raz drugi na spokojnie, powoli... Z taką lekturą mogę wyjechać na bezludną wyspę i czytać ją, czytać wiele razy... To jest książka, którą chce się mieć stale "pod ręką" i wracać do niej i po raz kolejny czytać z ołówkiem w ręku. Tyle w niej mądrości... czyżbym ileś mojego życia czekała na coś takiego?” -- Małgorzata Bednarek, Piekary Śląskie

“Właśnie przeczytałam! Zatonęłam w niej, pochłonęła mnie bez reszty.. Zawarte w niej wyjaśnienia naukowo-filozoficzne, nasza droga do zmian, jej etapy, usłane niejednokrotnie cierpieniem, rozstaniami i łzami, uświadamiają, że życie mimo wszystko jeśli zechcemy i dokonamy takiego wyboru, może być oparte na Czystej Miłości i szczęściu. Wszystkie wibracje zależą od nas.” -- Małgorzata Tyczyńska, Bydgoszcz

“Zbliżam się już do końca książki i... aż mi żal... Książka niesamowicie porusza zarówno umysł jaki i serce. Tak bardzo ta książka mnie przenika i z każdym dniem jest mi bliższa Jak cudowny mądry PRZYJACIEL. Już teraz wiem, że wrócę do niej chyba od razu, chociaż nigdy nie lubiłam tak czytać książek... Wiem, że to będzie moja swego rodzaju "Biblia" Chyba zamówię sobie jeszcze jedną, bo ten egzemplarz pewnie zaczytam na śmierć ...” -- Iwona Bukowska, Piła

“Zaczęłam czytać i to co czytam robi tak głębokie wrażenie na mnie i tak to ogromnie przeżywam, że czytając płaczę...” -- Agnieszka Ruzik, Sundsvall, Szwecja

“W życiu nie czytałam 'takiej' książki! Gorąco polecam!” -- Anka Borczykowska, dziennikarz, Wągrowiec

“Gdyby ktoś zapytał mnie jaka jest najlepsza książka na całym świecie, nie zawahałabym się ani chwili: "Mistrz i Zielonooka Nadzieja”.

-- Anna Młodawska, blogerka, wykładowca UW, tłumacz przysięgły, Warszawa.

“Z niecierpliwością czekałam na polskie tłumaczenie książki Johanny Kern 'Mistrz i Zielonooka Nadzieja'. To książka, która zdecydowanie daje nam NADZIEJĘ i jest w pewnym sensie drogowskazem. Czy nasze życie ogranicza się tylko do "tu i teraz"? Czy razem ze śmiercią naszego ciała ktoś wyłączy światło? Czemu służy ta nasza ludzka egzystencja? Już jako mała dziewczynka zadawałam sobie te pytania. Poszukiwałam odpowiedzi poznając różne religie. Jednak nie znalazłam w nich satysfakcjonujących odpowiedzi. Czemu akurat ta czy inna religia uzurpuje sobie prawo do "bycia tą jedyną słuszną"? Zawsze gdzieś pod skórą czułam, że jest wiele dróg do Boga lub Światłości. W trakcie czytania książki Johanny Kern czułam, że jakoś znam te nauki, że one są gdzieś już we mnie. Głęboko ukryte, nieuporządkowane. Prawa opisane w tej lekturze... przecież gdzieś głęboko w swym sercu, duszy je mam i często moje wybory, decyzje są podejmowane jakby intuicyjnie zgodnie z tymi prawami. Myślę, że my z tą wiedzą przychodzimy na świat, ale jest ona jakby zawoalowana. W pogoni za dobrami materialnymi zapominamy o niej. Zatracamy się w iluzji. Tak też gorąco polecam lekturę "Mistrza i Zielonookiej Nadziei". Jest to książka, której nie da się przeczytać i odłożyć na półkę. Do jej lektury wraca się często. Zmusza nas do myślenia, do dalszych poszukiwań i kolejnych odkryć. Za każdym razem czytając odkrywamy ją na nowo.” -- Beata Dziubińska-Gad, Włochy koło Nowej Słupi

“Ja również mam już tą wspaniałą książkę. Polecam gorąco wszystkim to wspaniałe dzieło. Ja już od czytania pierwszych kartek byłam coraz to bardziej zauroczona, chciałam coraz więcej i więcej. Książkę czyta się jednym tchem. Najcudowniejsze jest to, że bardzo chciałam z tej książki czerpać nauki dla siebie, efekt jest doskonały. Często zaglądam do tej książki i wiem, że ta właśnie książka będzie ze mną już na zawsze.” -- Sylwia Sewerniak, Gliwice

“Ja - moja największa tajemnica, przyczyna działań, sukcesów, emocji, smutku i szczęścia. Ja - wibrująca cząstka, która dzięki tej książce nabiera rozpędu i wkracza na nieodkryte lądy, która uczy się świata, siebie i odkrywa nieodkryte. Bardzo dziękuję za tą niezwykłą książkę, że mogę ją odkrywać i czerpać z niej siłę i inspirację.” -- Agnieszka Kalinowska, Lublin

O AUTORCE:

Johanna Kern, mentorka rozwoju i wielokrotnie nagradzana pisarka („Mistrz i Zielonooka Nadzieja”, „Narodziny Duszy” „Sekrety miłości dla każdego”, „365 (+1) Afirmacji Pięknego Życia”, „7 Mocy Tworzących Świat i 7 Mocy w Tobie”, Nauki Nadziei”, „Transformacja Wewnętrznych Cieni Metodą Banerową” itd.).

Ponad 100 jej artykułów zostało opublikowanych w międzynarodowej prasie, w tym w takich magazynach amerykańskich jak “OMTimes”, “The Edge (Holistic) Magazine”, “Wisdom”, “Living Now”, “Conscious Shift”, itp.

Praktykuje i dzieli się Naukami Nadziei pomagając ludziom odnaleźć własną wewnętrzną moc oraz rozwijać się we wszystkich dziedzinach życia.

Wiele lat temu nagle zaczęła doświadczać regularnych spontanicznych transów, w których otrzymywała nauki od starożytnego Mistrza. Jej historia zyskała międzynarodowy rozgłos i uznanie czytelników w Ameryce Północnej i Europie oraz referencje od trzech światowej klasy ekspertów w dziedzinie psychologii, badań nad snami i hipnozą, psychofizjologii, parapsychologii, psi, rozwoju człowieka, neurocomputing itp.: dr. Stanleya Krippnera, dr. Jerry’ego Solfvina i Briana Van der Horsta. Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź: http://johannakern.pl/ ORAZ https://www.facebook.com/JohannaKernAutorka/

Żyjemy w kulturze rywalizacji, w której należy ścigać się o „palmę pierwszeństwa”. Liczy się wyłącznie świętowanie zwycięstwa; pierwszeństwo w rankingu, najwyższy stopień podium. Bycie przywódcą, a nie zastępcą. Także wśród Chrześcijan, którzy przecież znają słowa Jezusa „ostatni będą pierwszymi”. Drugi plan nadal umyka uwadze, mimo pontyfikatu papieża Franciszka, którego fascynacja takimi postaciami była inspiracją tej książki.

Jest to zbiór rozmów na temat biblijnego drugiego planu – z abp. Grzegorzem Rysiem, metropolitą łódzkim, historykiem Kościoła i wielkim pasjonatem Biblii rozmawiała Małgorzata Bilska, dziennikarka i socjolog.

Wiele postaci ze Starego i Nowego Testamentu znamy z niedzielnych homilii, katechez czy lektury brewiarza. Jest jednak dużo takich, które choć barwne, niezwykłe, autentyczne (z krwi i kości), pozostają w ukryciu. Ananiasz, cztery „prababki Jezusa”, Zacheusz, dobry łotr, Lidia z Tiatyry lub Barnaba są praktycznie obcy wielu chrześcijanom. Ich role są może drugoplanowe, ale nie mniej wspaniałe. Poza tym Bóg kocha ich szczególnie. Tylko On potrafi dostrzec siedzącego na drzewie Zacheusza, którym wszyscy gardzą, bo jest zdrajcą i nieczystym, tylko On „wprasza się” do niego na obiad, ku zgorszeniu otoczenia. Jedynie On może spełnić prośbę Syrofenicjanki, od której odwracali się porządni i pobożni. Ich historie wiele mówią o Bogu, którego czcimy, choć nadal słabo znamy. Dzięki nim odkrywamy Go na nowo.

Wyboru postaci dokonał abp Grzegorz Ryś. Małgorzata Bilska zadbała o to, by historie miały odniesienie do współczesności. Biblia jest wiecznie aktualna. Aby to poczuć, trzeba wyjść na spotkanie biblijnych epizodystów. Są tak tacy jak my, możemy się z nimi utożsamiać.

Dlaczego warto kupić tę książkę?

* Interesujące i nietypowe ujęcie treści biblijnych
* Można pogłębić wiedzę na temat wybranych wydarzeń z Biblii i postaci w niej występujących
* Walory nie tylko edukacyjne, treść rozmów zmusza do refleksji i odniesień do życia współczesnego
* Zapoznajemy się ze sposobem czytania Biblii przez popularnego i bardzo lubianego Arcybiskupa Grzegorza Rysia, znanego nie tylko ze swojej duszpasterskiej działalności, ale także z ogromnej wiedzy, poczucia humoru oraz dystansu do siebie i świata.

Fragment z książki:

Weronika (fragm.)

Małgorzata Bilska: Uzdrowienie kobiety cierpiącej na krwotok opisali wszyscy trzej synoptycy.

Abp Grzegorz Ryś: Kiedy ta kobieta „dotknęła” Jezusa, On wziął na siebie jej upływ krwi. Całą nieczystość, też rytualną, jaka z tym się wiązała. Stąd ta VI stacja drogi krzyżowej, która mówi, że teraz ona podchodzi do zakrwawionego Jezusa i ociera Mu twarz z krwi. Bierze ją na swoją szatę, swoją chustę. Widzimy Weronikę jako kogoś, kto – na tyle, na ile to jest możliwe – próbuje się Bogu odwdzięczyć za łaskę otrzymaną wcześniej. Ona nie jest w stanie „zabrać” Jego upływu krwi, ale godzi się na jakąś Jego „nieczystość”. Jezus, skazaniec, jest uznany za nieczystego (rytualnie). Wszyscy się od Niego odsuwają. Ona jedna do Niego podchodzi, dotyka Go. Od czasu, gdy odkryłem tę tradycję, jestem bardzo wrażliwy, kiedy ktoś mi mówi, że VI stacja jest niebiblijna. Literalnie – tak. Ale jeśli pójść za tą – bardzo wczesną – tradycją, to ona jest zakorzeniona w Ewangelii, w wydarzeniu uzdrowienia kobiety cierpiącej na upływ krwi.

(…)

MB: Podoba mi się taka Weronika. Łatwo uznać jej gest za stereotypowo macierzyński, troskę o drugiego. Kobiety wpisane są w Kościele wyłącznie w logikę bezinteresownego poświęcenia, typowego dla sfery prywatnej, mężczyźni natomiast w logikę wymiany. Typową dla sfery publicznej. Ona kieruje się tą drugą. To daje nowe przestrzenie do myślenia o naturze kobiet.

Abp GR: Absolutnie tak – jest to odpowiedź na dar doznany od Pana. Wtedy stacja VI jest bardzo głęboka…

MB: Pomówmy o kobiecie cierpiącej na krwotok. Co w żydowskim świecie oznaczała nieczystość rytualna?

Abp GR: Ona nie miała możliwości wejścia do świątyni. Uczestniczenia w kulcie. Dopóki trwał jej problem, nie ustał upływ krwi. Ale to był również nakaz dystansu do wspólnoty ludzkiej. Każdemu, kogo dotknęła, przekazywała własną nieczystość. Widać to zwłaszcza w Łukaszowym opisie tego wydarzenia. Kiedy Jezus próbuje ją wyciągnąć z tłumu, ona jest po prostu przerażona! Wie, że nie powinno jej tu być. Wszyscy, którzy stali obok, mieli prawo mieć do niej pretensje. Ogromnie ważne jest to, że nieczystość rytualna nie ma charakteru moralnego. Pan Jezus do tej właśnie nieczystości miał duży dystans. Mówił bardzo wyraźnie o tym, co człowieka zanieczyszcza – nie jedzenie i rzeczy pochodzące z zewnątrz lecz przeciwnie. To co płynie z wnętrza, grzeszne pragnienia serca. W myśleniu Jezusa, w Jego działaniu, upływ krwi nie jest czymś, co czyni kobietę nieczystą.

Noty o Autorach:

Arcybiskup Grzegorz Ryś – doktor habilitowany nauk humanistycznych specjalizujący się w historii Kościoła, arcybiskup metropolita łódzki od 2017. Zaangażowany na rzecz ekumenizmu i dialogu międzyreligijnego. Był pomysłodawcą zorganizowanego w 2011 roku spotkania chrześcijan, żydów i muzułmanów w intencji pokoju pod nazwą „Echo Asyżu w Krakowie”. Wszedł w skład Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej, a także kapituł Nagrody im. Ks. Stanisława Musiała przyznawanej przez Klub Chrześcijan i Żydów „Przymierze” oraz Nagrody Znaku i Hestii im. księdza Józefa Tischnera

Małgorzata Bilska - dziennikarka, publicystka, autorka książek; absolwentka studiów doktoranckich w Instytucie Socjologii UJ (specjalizuje się w problematyce kultury współczesnej i tzw. nowych ruchów społecznych). Publikowała w czasopismach naukowych oraz m. in. Tygodniku Powszechnym, Znaku, Więzi. Przeglądzie Powszechnym, Pressjach i Wprost, prowadziła bloga na portalu rmf24.pl. Jest stałym współpracownikiem Przewodnika Katolickiego gdzie prowadzi rubrykę "Bez Owijania". Współpracuje z międzynarodowym portalem Aleteia i Rzeczpospolitą. Prowadzi warsztaty z komunikacji interpersonalnej i profilaktyki przemocy. Mieszka w Krakowie.

Spis treści:

Dotyk Weroniki – Kobieta cierpiąca na upływ krwi/Weronika

Brat Szawła – Ananiasz

Ubogi z wyboru – Barnaba

Kobieta sukcesu – Lidia

Nie jestem godzien – Setnik

Poganka inspiruje Jezus Tour – Syrofenicjanka

Awans arcycelnika – Zacheusz

Prawdziwy mężczyzna – Józef

Para wszechczasów – Pryska i Akwila

Potrójnie wykluczona – Prorokini Anna

Tête-à-tête z Jezusem – Niewidomy z Betsaidy

Mistrzyni marnotrawstwa – Maria z Betanii

Wielki Juda – Juda patriarcha

Kapłan spoza mainstreamu – Melchizedek

Cztery babki z charakterem – Tamar, Rachab, Rut, Batszeba

Miłość drugiego planu – Oblubieniec i Oblubienica

Robotnik ostatniej minuty – Dobry Łotr

Książka jest niezwykła i zaskakująca. Udowadnia, że każdy może odnaleźć w sobie wewnętrznego mistrza i podzielić się ze światem własnym odkryciem.

Zawiera nie tylko autorskie techniki pracy z kamertonami, ale również nietuzinkową biografię, opis poszukiwań oraz ewoluowania sposobów pracy z dźwiękiem na przestrzeni kilkunastu lat życia autorki. Całość uzupełniają wiersze i obrazy. Z uwagi na uniwersalne treści może być inspirująca dla osób poszukujących własnej drogi i tożsamości.