III Nagroda w V Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży. Szymon
nie potrafi sobie poradzić z widmami przeszłości. Obwinia się o to, że jego przyjaciel jest w śpiączce. Ale dziadek, do którego chłopak jedzie
na wakacje, również nie może zapomnieć o strasznym błędzie z młodości. Tymczasem w ruinach spalonego szpitala psychiatrycznego ktoś kładzie kwiaty i zapala znicze. Szymon i jego nowa koleżanka Lena szybko odkrywają, że w Bocianach Małych nic nie jest takie, jakie się wydaje. Kto szuka zemsty? Czym jest prawdziwa odwaga? Czy dawne tragedie mogą położyć się cieniem na teraźniejszości? I wreszcie: czy jest tu miejsce na miłość?

Czyta Grzegorz Przybył

Królewna Florentynka umie świetnie prychać i marszczyć nos. A jak się porządnie zdenerwuje, to tak tupie nogą, że aż lecą liście z drzew! Co tak denerwuje Florentynkę? A na przykład to, że nie może pomalować nieba na różowo, albo że mimo licznych starań nie potrafi zatrzymać jesieni. Królewnie przychodzą do głowy różne niezwykłe pomysły, które za wszelką cenę próbuje wcielić w życie. Chociaż często jej to nie wychodzi, uczy się, jak ważna jest prawdziwa przyjaźń, dobra zabawa i praca oraz jak łatwo jest zamienić zwątpienie w optymizm, a nudę w wielką przygodę. Książka wyróżniona w II Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren na współczesną powieść dla dzieci i młodzieży.

Przy drodze za miastem stał stary dom, który wyglądał jak bardzo wysoki człowiek w spiczastym kapeluszu i płaszczu do ziemi. Do jego bram załomotał zmęczony jeździec na jeszcze bardziej zmęczonym koniu. Otrzymał schronienie, jednak wkrótce do tych samych bram zapukali żołnierze... Zanim mężczyzna uciekł, wręczył synkowi gospodarzy buteleczkę z tajemniczą miksturą, nad którą pracował. Ciekawość dziecka dała początek zdarzeniom, których skutki trwały przez 200 lat...
Ta mądra, zabawna i niezwykle wciągająca opowieść Katarzyny Majgier mówi o tym, że choć mija wiele lat, świat wcale tak bardzo się nie zmienia. Za to człowiek zawsze może się zmienić i odczarować swoje życie.
Książka otrzymała I nagrodę w kategorii 6-10 lat w IV Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży.

Zbiór opowiadań dla dzieci w wieku 11–15 lat – o tym, co w życiu najważniejsze: o przyjaźni, szacunku, sprawiedliwości, odwadze, wolności, ale też optymizmie, życzliwości, pokojowym nastawieniu do świata… Autorami opowiadań są laureaci Konkursu Literackiego im. Astrid Lindgren, organizowanego przez Fundację ABC XXI Cała Polska czyta dzieciom.

Niewiele jest książek tak poważnie traktujących młodego czytelnika. Znakomicie napisana, świetnie zilustrowana – śmieszy i wzrusza, rozczula i skłania do refleksji, prowokuje do sporów i dyskusji.

Na pewno niejeden nastolatek będzie identyfikował się z bohaterami „Gorzkiej czekolady...” - Kacprem, któremu tak trudno zdobyć się na odwagę, nastoletnią właścicielką wielorasowego psa Kufla, której życie będzie o wiele prostsze, gdy przestanie notorycznie kłamać, Jackiem i Marcinem, którzy zupełnie inaczej oceniają, co to szczęście, a co pech.

W tych opowiadaniach znajdą też swoje portrety sami dorośli – czasem (jak w „Rajskim ptaku”) ostro zarysowane. I świat, który w tym wieku ocenia się może najsurowiej, ale jakże szczerze.

Ważna książka o ważnych sprawach – na ważny wiek.

Dorota Koman

Skąd imię Lotta? Z książek (…) prosto ze Szwecji – z przygód Lotty z ulicy Awanturników Astrid Lindgren. To doskonałe imię, bo szwedzka Lotta miała mocny charakter, niezaprzeczalny urok i jasne włosy. No i lubiła jedzenie. Zupełnie jak ta nasza…

Lotta – przygarnięty z domu tymczasowego pies rasy kundel – wywraca do góry nogami życie pewnej rodziny. Nagle w tajemniczych okolicznościach znikają z domu różne przedmioty, pojawiają się za to żółtawe kałuże, błotne ślady, sierść na kanapie, nieznane dotąd zapachy i mnóstwo miłości! Lotta z wrodzonym wdziękiem i stoickim spokojem, krok po kroku, wychowuje sobie swoje ludzkie stado, które – choć ma wrażenie, że panuje nad sytuacją, jest całkowicie, absolutnie, bezgranicznie podporządkowane swojej Principiessie, która najwyraźniej rzuciła na nich psi urok. Szczególnie na mamę!

Pełna humoru, zapachu psich łap i pieczątek z mokrego nosa opowieść o Lottcie i jej ludzkim stadzie.

Uwaga, podobieństwo Lotty do psa autorki jest całkiem nieprzypadkowe.

Z refleksji Principiessy:

Książka? O mnie? A można ją zjeść?

Najgłośniejsza książka laureata Astrid Lindgren Memorial Award – najbardziej prestiżowej nagrody w dziedzinie literatury dziecięcej. Wzruszająca opowieść o chłopcu, który widzi to, czego nie widzi nikt inny.

– Kim właściwie chciałbyś zostać?

– Szczęśliwym – odpowiedział Thomas. – Jak dorosnę, zostanę szczęśliwym.

Pani Van Amersfoort zaskoczona obróciła się do Thomasa. Popatrzyła na niego ze śmiechem i oznajmiła:

– To cholernie dobry pomysł. A wiesz, kiedy zaczyna się szczęście? Wtedy, kiedy człowiek przestaje się bać.

Thomas mieszka w Amsterdamie, gdzie w kanałach pływają rybki akwariowe, a wróble grają na trąbkach. A może to tylko on je widzi? Bo Thomas widzi rzeczy, których nie widzą inni. Ale nie ma łatwego życia. Bo widzi też, jak anioły zakrywają oczy, gdy tata bije mamę. Na szczęście spotyka dobrą czarownicę – panią Van Amersfoort, Elizę-o-skórzanej-nodze i... Jezusa, który od czasu do czasu przychodzi do niego pogawędzić.

Przejmująca opowieść... ekscentryczna, wzruszająca, magiczna.

„Sunday Times”

Cudowna.

„Observer”

Niezapomniana. Tak jak „Mały książę”, trafi do wszystkich, nie tylko dziecięcych serc.

„Independent”

Elektryzująca... Humor, inteligencja, dramatyzm i poetyckość czynią z niej książkę, do której można powracać w każdym wieku.

„Washington Post”

Narratorem jest młodziutki alaskan malamut o imieniu Winter, który z prestiżowej hodowli trafia wprost do niezwykłej rodzinki. Tata, Henryk, jest początkowo sceptycznie nastawiony do projektu „Winter w domu”, mama, Hanka, twardo trzyma stronę dzieci, Alka i Julii, i razem z nimi gorąco kibicuje pojawieniu się nowego i niezwykłego domownika. Potem – cała czwórka nie ma już czasu na to, by roztrząsać ewentualne za i przeciw, gdyż gros swojej energii i uwagi musi poświęcić na śledzenie i naprawianie destrukcyjnych poczynań Wintera, który okazał się nie potulnym kłębkiem sierści, ale małym, błyskawicznie przemieszczającym się wulkanem.

Dla Wintera nie ma rzeczy niemożliwych. Jego filozofią rządzi zasada: zabawa przede wszystkim. Powywracane stoły i krzesełka, pogryzione obuwie, pęknięte półki, stłuczona zastawa stołowa, rowerzysta w kanale, ubłocone toalety sąsiadek, zdemolowany plan filmowy to cena, jaką trzeba zapłacić, realizując tę filozofię w codziennej praktyce. Nikt i nic nie jest w stanie ujarzmić jego ochoty na swawole i demonstrowanie radości życia. Nie sprosta mu nawet zawodowy treser. Winter to indywidualista.

Książka Pamiętnik grzecznego psa Katarzyny Terechowicz i Wojciecha Cesarza otrzymała III nagrodę w II Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren, zorganizowanym przez Fundację ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom

Terabithia to sekretna kraina, do której można dostać się jedynie za pomocą zaczarowanej liny zawieszonej dawno temu na drzewie rosnącym na brzegu rzeki. Władcami tej twierdzy w środku lasu są Jess i Leslie. Terabithia jest ich tajemnicą. Strzegą jej i walczą o nią. Jednak pewnego dnia wydarzy się coś, co wszystko zmieni…

Na podstawie „Mostu do Terabithii” powstał film, zrealizowany przez producentów „Opowieści z Narnii”, do którego zdjęcia kręcono w Nowej Zelandii, a fascynujący świat Terabithii ożywili montażyści „Władcy Pierścieni”.

Katherine Paterson stworzyła niezapomnianą książkę o przyjaźni i potędze wyobraźni, o odwadze i walce o swoje miejsce w świecie, o przełamywaniu barier i o byciu sobą!

Katherine Paterson – pisarka amerykańska, urodziła się 31 października 1932 roku w Chinach. Tam też spędziła część swego dzieciństwa. Uczyła się kolejno w Chinach i Stanach Zjednoczonych. Po ukończeniu studiów (King College, Bristol, Tennessee) wyjechała na cztery lata do Japonii, gdzie studiowała w Kobe i była nauczycielką na wsi, na wyspie Shikoku. Jest laureatką licznych nagród: National Book Award (1977, 1979), Medalu im. Johna Newbery’ego (1978 – za „Most do Terabithii”, 1981), Scott O’Dell Award for Historical Fiction, Medalu im. Hansa Christiana Andersena (1998) oraz Nagrody im. Astrid Lindgren (2006). Ma czworo dorosłych dzieci. Książki Katherine Paterson podejmują często trudne, ale ważne dla młodego czytelnika tematy, przedstawione w bardzo wiarygodny sposób.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Drugi tom serii detektywistycznej Joanny Jagiełło – uznanej autorki książek dla dzieci i młodzieży. Ci sami nietuzinkowi bohaterowie, pięć kolejnych intrygujących śledztw, nowi podejrzani. I nowe zadania dla młodych detektywów!

Gdzie się podziała walizka pasażerki pociągu?

Czy modelka uciekła w sukni słynnego projektanta?

Kto dewastuje mikołaje w całym miasteczku?

Skąd się wzięły bałwany w stroju trenera szkółki narciarskiej?

Dlaczego z biblioteki znikają książki najpopularniejszych autorów?

Inka i Filip na dobre wciągnęli się w pracę Biuro Detektywistycznego Trop Sekret. I całe szczęście, bo wokół znów dzieją się rzeczy, które burzą spokój mieszkańców Milutek (i nie tylko!). Trzeba wyśledzić, kto albo co za tym wszystkim stoi. A nikt nie zrobi tego lepiej niż para młodych detektywów, którzy na dodatek świetnie się przy tym bawią!

Sprawdź swoje detektywistyczne umiejętności ‒ razem z Inką i Filipem rozwiązuj najbardziej zawikłane zagadki!